Belki de Arayışımın Bitimi Kendimdim

Haritası ya da pusulası olmadan yabancı denizlere sürüklenmiş yelken gibiyim. Uçsuz bucaksız denizlerde kaybolmuş kendi arayışımdayım. Ne yöne gitsem yine aynı yere geliyorum “kendime”. Ne var bu kendimde de her şeyin cevabı ona çıkıyor. Çok şey var. Bir ömür bu bedende kendini geliştirdiğinle, okuduğun kitaplarda, dinlediğin müziklerde, izlediğin dizilerde, inanışla, gezdiğin gördüğün yerlerde var olmaya verdiğin bir direniş. Kendini tanıma sanatı diyorum bu direnişe. Henüz tanıyamadığın için denizin ortasında buluverirsin kendini. Uçsuz bucaksızdır deniz ama yine de aynı noktaya gelirsin. Debelenirsin bu noktada biraz derinlere daldı mı çıkamazsın oradan. Belki de çıkmak istemezsin. Daha da batarsın en derine. İçine çeken bu karanlığı iyi tanısan yeniden oraya geldiğinde geçip gitmesi kolay olsa. Ne var ne yok o en derinlerde . Bizi korkutan o karanlığa çeken nedir? Sorsak kendimize bunu. Yüzleşmekten korkuyoruzdur belki ya da o küçük kendimizden kaçıyoruzdur.

Sarılsak o küçük bedene her şeyin geride kaldığını söylesek büyüdün artık çık o derinden kurtar kendini bu karanlıktan.. Kendimizden kaçtığımız bu olsa gerek. Korkarız işte o küçük bedenle yüzleşmeye. Asıl o en derin karanlığın sırları o küçüktedir. Korkmasak ya o küçükten derin karanlığın ışığı olsa bize. Işığıyla incelesek o karanlığı. O küçükle beraber yüzleşiriz acılarımızla işte tam orada başlar kendimize giden yolculuk. Ya çakılırız o en derine ya da kanayan yaramıza pansuman yapar yola devam etmeye çalışırız. İyileşen yara kaşınır diye bir söz vardır bilir misin? İşte o kaşıntı en derin karanlıktan çıkışını hatırlatır sana. Kocaman denizin ortasında en derindeki acılarınla yüzleşmenin hatırlatıcısıdır. Unutma hatırla beni diye fısıldar aslında. Denizin maviliği içinde kal inme derinlere hatırla ki debelenmen boşuna. Bu arayışın bitimi karanlığı çok iyi bilmek. Bildikten sonra düşsen de o karanlığa çekip kurtarırsın kendini. Sonra başka kendi arayışlarında kaybolursun. Kendinden kendine yolculuk. İşte tam bu noktada anlarsın belki de arayışımın bitimi kendimdim.

Nazire Köksal

Merhaba, ben Nazire Köksal. Trabzonluyum. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Kamu Yönetimi 2. sınıf öğrencisiyim. Kendi yolculuğumda hissettiklerimi yazmak ruhuma iyi geliyor. Umarım yazılarımda sizin de ruhunuza dokunabilir. Keyifli okumalar dilerim.