Öykü

Gecenin karanlığına, sararmış yağmur bulutları eşlik ediyor. Bir kentin gözyaşları yeryüzüne dökülüyor. Hiç düşünmemiştim daha önce, şehirleri kim üzüyor? Herkesin şehrine olan isyanı gökyüzünde toplanıyor... Daha fazla oku

Yağmurun gökyüzünü kasvete dönüştürdüğü bir güne uyanmıştı, ağır adımlarla kalkıp perdesini araladı, camı açtı. Yağmurun esiri altındaki şehri gözlemledi. Daha sonra kahvesini hazırlayıp masasının başına... Daha fazla oku

Her sabah olduğu gibi bu sabahta çok sıcak bir güne uyanmıştım. Mevsimlerden yaz. Hoş bir Ağustos sabahı. Dışarıdan gelen kuş sesleri pencereden odaya doluyor. Yatakta... Daha fazla oku

“… soğuk artık vücudumla hücrelerimle birleşiyor, dişlerim birbirine çarpıyor. Dünya, güneşin etrafında dönmesi gerekirken benim etrafımda dönmeye başlıyor. Hiçbir şey ne anlayabiliyorum ne de görebiliyorum.... Daha fazla oku

Tam bir yıl önce yazdıklarım, bugün yazacaklarıma ince bir dokunuş yaptı. Yaz gelirken yazdıklarım, bana ne çok şey kattı! İki farklı zaman… Biri hatıra, diğeri hatırlama… ... Daha fazla oku

Bir evde yaşıyorum ben. İki oda bir salon, iki koza bir kovan. Kozasını beton oluşturuyor. Aşmaya çalıştığım her an çarpıyorum duvarlarına. Kovanında yoğun bir kalabalık... Daha fazla oku