Söylenen Şarkılar Savrulan Biz

Oradan oraya savrulduğumuzu hissederiz çoğu zaman. Duygular almış başını gidiyorken biz kalır mıyız, biz de onlarla savruk ve sarsan adımlarla gideriz. Titreyen adımların, ritmik kahkahanın, süzülen gözyaşının, dengesini şaşmış kalp atışlarının rotasından bahsedelim biraz. Şarkılardan…

Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır derken dinlediğin bir şarkıda titrek bir of çekmeye döner de dağlar yerine sen yıkılırsın. Onca şeye dayanmışlığının ardından düşünmeyi ertelediğinde o kendinin bile nereye sakladığını bilmediğin gözyaşın, yuvarlanır gider yanaklarından tek bir şarkıyla. Günlerce, aylarca hatta belki yıllarca çabalayıp unuttuğunu tek bir şarkıda hatırlarsın da ziyan olur bütün emeğin.

Gürültülü kalabalıkların arasında kulağında kirazdan küpe, yeşilliklere uzanmış gökyüzünü seyrettirir, bir bulutun içinde uyutur da seni, hatrındadır hepsinin melodisi. Coşarsın kimi zaman, ‘Hayat sevince güzel!’ dünya elele verip onu söylesin istersin. Söylemek isteyip söyleyemediklerinle, içerisinde karşılaşıp onunla içindekileri haykırmak, anlaşılmak istersin.

Dinledikçe seninle aynı yollardan geçmiş birilerinin varlığıyla yalnızlığını giderirsin, heyecanını tamamlayıp yalnız kurt gibi de gezersin. Belki bir kelimesine takılı kalıp melodisiyle akıp gidersin, belki melodisine takılıp sözlerini bilmeden dans edersin. Sana bu dansı sunan ve sana en güzel partner olabilecek şeydir Şarkı.

Şarkıların gücü adına! İstediği her şeye yön veren nedir? Hiç olmadık anda kalbine gümbür gümbür cesaret yükleyen , ayrılığı bilmezken Sezen Aksuyla hüngür hüngür ağlatan, durgunluktan hırçınlığa, hırçınlıktan dinginliğe döndüren şarkıdır, şarkı!

Tüm bunların adıdır, açıklamasıdır, hepsidir. Hepsii. Tüm duygularını kendin bile anlamazken o tercüman olur onlara.

Hayatımızın her anında bize şekil verir de biz fark edemeyiz aslında. Havaya girdiğimiz dizi jeneriklerinde, okunan şiirin hemen ardından verilen fon müziğinde, sıradan bir videoda gözlerimiz dolduğunda bir şeylerin içimize işlediğini hissedebiliriz.

Sadece müziklerinin duygusunda savruluyoruz.

O meşhur filmde kadınla adam birbirinden uzaklaşır da döndükleri gibi başlar ya ‘Anlamazdın anlamazdın’ diye, bir peçete daha çekerdin kutudan. Hele o bir neslin psikolojisini bozan dizi sahnesi, hasta bir adam kalp nakli olduğu gece vefat ediyor ve’ ağla kalbim ağla’, kutudan bir peçete daha. Hani Polat Şef’e bağırırken kalbimi değiştirmediler diye arkadan ‘Elif dedim, be dedim aman’ Bir peçete daha. Oradan oraya savrulduk yine.

Bir daha ne zaman duysak o şarkıları aklımızda hep aynı sahne. Bu sadece filmlerde dizilerde de değil her anında aynıdır. Bir şarkı eşliğinde okuduğum kitabı o şarkıyı her duyduğumda hala hatırlarım. Bazı anıları şarkılarla kodlarız, belki birilerini. Söz uçar yazı kalır da şarkı hem uçurur hem mıhlar insanı bir köşeye.

Üstelik yaşın, dönemin, dilin, ırkın bir farkı da yoktur. Nasıl ki duyguların dili yok bundandır ki şarkıların da dili yok. İnsanın ninniyle başlayan serüveni notalılarla devam eder ömrünce. Bir zamanlar plak döndükçe dönerdi baş üzerindeki dumanlar, şimdi plaksız da dönebilen zamanlar.

Cızırdıyan plakların, cıvıldayan kuşların, ritmi karışan ıslıkların, kulaklığa sığmayan seslerin, radyoda denk gelenin ,hediye edilenin, dans edilenin, ağlatanın, susturanın etrafında savrulmaya devam edeceğiz.

Savrulduğunuz şarkıda kendizi bulabilmeniz dileğiyle.

Yoruma şarkılarınızı bekliyorum 🌸