Mektuplarda Saklı Yaşam
Gözlerini, her köşesi sayfa sayfa yazılıp bir kenara atılmış mektuplar ile dolu odasında açmıştı. O mektupların her birine farklı bir dünya sığdırmıştı. Ona ait onlarca dünya, onlarca anı, onlarca aşk hikayesi ve onlarca kaybolmuşluk… Ruhuna sunamadığı hayatı bembeyaz sayfalara sunmuş gibiydi. Yorgun kalbi, o sayfaların gölgesinde “huzur” diye sayıklıyordu. Güneşin yerini aya bıraktığı vakitlerde gecenin o gürültülü yalnızlığı aklını kemiriyor, kalbini tüketiyordu. Oysaki ruhuna yük olan geleceğine yön oluyordu. Yüzünden sağanaklar süzülmüyor, güneş tenini kavurmuyordu. Günler ayları, aylar yılları kovalıyordu. Aşkın en tutkulu tonu duygularını kuşatıyor, gönül devletine rönesans geliyordu. Geleceğine sunmuş olduğu kusursuz bir masal gibiydi. Geçmişinin yükü bir anda kül olmuş, rahmet kokan toprağına karışmıştı. O küller bahar bitkilerine can, şiirsel yaratılan kainata nefes olmuştu. Ona zehir olan, bir başkasına şifa olabiliyordu. Onun nefesini kesen, bir başkasına nefes verebiliyordu.
Bir mektubun daha sonuna gelmiştim. Belki de kocaman bir yılın son mektubuydu bu. Son anım,son kalp kırıntılarım. Cümlelerime son vermeden şunları eklemek istiyorum. Gözleriniz gibi güzel, düşleriniz gibi özel bir yıl olsun, hoşça kalın.
Merhaba, benim adım Muhammed Talha Kuzu. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Yönetimi bölümü 3. sınıf öğrencisiyim. Hislerimi ve duygularımı satırlara nakşetmekten keyif duyuyorum. Sizlere şimdiden keyifli okumalar dilerim.